കണ്ടുമുട്ടിയത്..
ഞാന്...
മാനുഷികജന്മത്തിന്റെ-
ഒരു ചെറിയ പൂര്ണ്ണത കാണാന്...
നീ... ...
ചങ്ക് പറിച്ചു നല്കുന്ന-
വേദന അറിയാന്...
ഇനി നമുക്ക്..
പൂര്ണ്ണത അറിഞ്ഞതിന്റെ-
നൊമ്പരമില്ല...
ഹൃദയം കവറ്ന്നതിന്റെ-
വേദന ബാക്കി...
നാളെ...
മറവിയുടെ ചതുപ്പില് താഴാതെ,
കഠാരയുടെ വഞ്ചനയറിയാതെ,
ലെബനോന് ശാലീനത നിറഞ്ഞ്,
അസ്സീസിയിലെ പ്രണയകവിത പോലെ,
ജീവിക്കട്ടെ... ഈ വിശുദ്ധ സൌഹൃദം.
0 comments:
Post a Comment